Ring francuski

Na wstępie należy wyjaśnić, że francuski Ring składa się z  pięciu części.

Pierwszym egzaminem przygotowującym do Ringu jest „CSAU”. Odpowiada on z grubsza egzaminowi PT. Po zdaniu tego egzaminu należy wziąć pod uwagę następny stopień „BREVET”. Dopiero teraz pies może uczestniczyć w treningach Ringowych.

Ring właściwy składa się z dalszych trzech części: Ring I, Ring II i Ring III, w których oznaczenie stopnia trudności wzrasta wraz z cyframi w nazwach. Aby osiągnąć wyższy stopień wyszkolenia należy dwukrotnie zdać egzamin odpowiednio niższego stopnia. Ponieważ regulamin Ring III zawiera wszystkie elementy stopni niższych skupimy się na przebiegu tegoż egzaminu.

Przebieg egzaminu Ring III:

Na początku każdego egzaminu urządza się skoki. Kolejność skoków jest ustalana przez przewodnika. Każdy pies ma 3 szanse przeskoczenia każdej z przeszkód. Nie musi przy tym przeskoczyć wysokości maksymalnej od razu, a nawet wcale jej pokonywać, lecz zostanie to uwzględnione w ocenie. Druga cześć to posłuszeństwo. Kolejność zadań ustala sędzia lub jest losowana. Psy są prowadzone bez obroży i smyczy. Przyniesiona obroża, smycz i kaganiec zostają przekazane Komisarzowi Ringu. Przedmioty do aportowania są przedstawione sędziemu (można uczyć jednego lub dwóch). Jako pierwszy startuje „Chien en blanc”. Pies ten realizuje przebieg egzaminu poza ocena i służy demonstracja dla innych przewodników oraz ustawia „Homme d’Attaque”. Różnica dla przewodnika „Chien en blanc” polega na tym, ze może on „zdawać” egzamin (bez oceny) i jednocześnie korygować psa.

Skoki

Większość przewodników zaczyna od skoku wzwyż. Skok wzwyż: minimalna wysokość to 90cm, a maksymalna 120cm. Przewodnik przyprowadza psa na odpowiednia odległość od przeszkody, a sam staje przy niej. Na polecenie daje komendę do skoku; po jej minięciu następuje komenda do zajęcia pozycji do skoku powrotnego. Przewodnik pozostaje przy przeszkodzie i na polecenie sędziego daje komendę do skoku w przeciwnym kierunku. Pies bez komendy siada przy nodze przewodnika. Przeszkody maja w górnej części tyczki wzorem przeszkód do jazdy konnej.

Palisada:

min. wysokość to 170cm, a maks. 230cm. Przewodnik przyprowadza psa na właściwą odległość od palisady, a sam ustawia się przed nią. Na polecenie sędziego daje komendę do pokonania przeszkody. Gdy pies znajduje się na przeszkodzie przewodnik cofa się i oddala od palisady na ok. 3m i daje psu, który pokonał w międzyczasie przeszkodę, komendę do zajęcia pozycji do skoku powrotnego. Na polecenie sędziego daje komendę do skoku powrotnego. Pies, bez komendy, zajmuje pozycje przy nodze lub siada przed przewodnikiem.

Skok w dal:

odległość min. 3m, maks. 4,5m. Pies skacze tylko raz. Przewodnik przyprowadza psa na odpowiednia odległość od przeszkody, a sam staje na jej początku. Na polecenie sędziego daje komendę do pokonania przeszkody. Po wykonaniu skoku przewodnik robi kilka kroków wstecz i wola psa do siebie. Przeszkoda zbudowana jest w części początkowej z tyczek, a końcowej z „huśtawki”.

Posłuszeństwo:

Chodzenie przy nodze na smyczy: Ma miejsce na ustalonym przez sędziego parkurze. W określonym przez sędziego czasie przewodnik zakłada psu obrożę i smycz. W czasie przejścia przewodnik otrzymuje od sędziego polecenia (sygnały) wykonania kilku zatrzymań oraz polecenia kontynuacji marszu. Można wydać tylko jedna komendę na początku ćwiczenia, dalej nie wydaje się żadnych komend, również przy ruszaniu po wcześniejszym zatrzymaniu. Obroża i smycz są ponownie zdeponowane u komisarza ringu.

Chodzenie przy nodze w kagańcu, bez smyczy:

Ćwiczenie wykonuje się podobnie do omawianego wcześniej, lecz pies ma nałożony kaganiec i nie ma smyczy.

Naprzód:

Przewodnik udaje się z psem na miejsce początkowe. Na sygnał sędziego daje komendę do wysyłania naprzód. Pies musi biec prosto 30m po czym zostaje odwołany z powrotem. Nie może przy tym zbytnio odbiegać od wskazanego kierunku.

Warowanie/siad:

Ćwiczenie to polega na pozostawieniu psa w pozycji warowania lub siadu w wyznaczonym miejscu. Przewodnik chowa się przy tym w kryjówce. Po 1. minucie, na polecenie sędziego, pies zostaje przez przewodnika zwolniony.

Aportowanie:

Przewodnik stoi ze swym psem w pozycji wyjściowej i rzuca przedmiot do aportowania na odległość min. 5m. Na polecenie sędziego wysyła psa po aport.

Aportowanie „zgubionego” przedmiotu (widocznego):

Przewodnik idzie z psem i zanim przejdzie 5m „gubi” wyciągnięty w miedzy czasie, widoczny dla psa, przedmiot do aportowania. Pies musi go podjąć i przynieść przewodnikowi. Jedyne komendy to „noga” na początku i „puść” na końcu ćwiczenia.

Aportowanie „zgubionego” przedmiotu (niewidocznego):

Przewodnik idzie z psem w ustalonym kierunku i „gubi” niezauważenie swój przedmiot, zanim minie 5m swej trasy. Pies z przewodnikiem idą dalej ok. 30m zanim otrzymają polecenie sędziego do zatrzymania się i obrotu. W międzyczasie, inne osoby podrzucają 2 inne przedmioty w okolice „zgubionego” przez przewodnika. Na ponowne polecenie sędziego przewodnik wysyła psa, aby odnalazł i przyniósł własny przedmiot.

Komendy na odległość:

Na polecenie sędziego przewodnik pozostawia psa w oznaczonym miejscu (w dowolnej pozycji „waruj”, „siad” lub „stój”) i udaje się na odległość 18m. Komisarz daje przewodnikowi sygnały oznaczające komendy, która maja być wydane psu. Po ok. 6. komendach przewodnik wola psa do siebie. W trakcie trwania ćwiczenia pies nie może zmienić miejsca pozostawania. Nie przyjmowanie pokarmu: Pies zostaje na komendę „waruj”, a przewodnik chowa się do kryjówki. Następnie podchodzi do psa obca osoba i rzuca mu 4 kawałki jedzenia. Pies nie może ich oblizać, szturchnąć nosem, ani zjeść. Na koniec przewodnik odbiera psa. Do tego ćwiczenia należy 6 innych kawałków jedzenia porozkładanych na terenie parkuru i jeśli pies w trakcie całego egzaminu obliże lub zje przynajmniej 1 z nich otrzymuje 0 punktów za niniejsze ćwiczenie.

Praca z pozorantem Atak czołowy:

Pies zostaje wysłany na pozoranta uzbrojonego w hałasujący kij. Odległość początkowa wynosi ok. 30m. Pozorant może robić uniki i blokować chwyt. Pies musi trzymać pozoranta przez 15s zanim zostanie odwołany. Czas mierzy się od pierwszego momentu, w którym pies ma szanse chwycić pozoranta. Jeśli tego nie dokona odejmuje się punkty. Pies zostaje odwołany na znak sędziego.

Zatrzymanie podczas ucieczki:

Pies zostaje wysłany na uciekającego pozoranta uzbrojonego w hałasujący kij. Reszta jak w ćwiczeniu poprzednim. Atak z odwołaniem: To ćwiczenie jest przeprowadzone dokładnie jak atak czołowy, lecz pies zostaje odwołany przez przewodnika jak najbliżej pozoranta. Im bliżej pozoranta tym lepsza punktacja.

Atak z rewolwerem (6 lub 9mm) i pilnowanie pozoranta:

Pies zostaje wysłany na pozoranta uzbrojonego w rewolwer. Kiedy pies znajduje się 12m od pozoranta pada 1. strzał, a kiedy 7m drugi. Podczas pierwszego, chwytu trwającego 10s, pada jeszcze 1. strzał. Na znak sędziego przewodnik daje komendę do puszczenia i pilnowania. Maja miejsce jeszcze 2 próby ucieczki, które pies musi udaremnić. Po 3. chwycie przewodnik, na znak sędziego, podchodzi do psa i kończy ćwiczenie.

Obrona przewodnika:

Przewodnik podchodzi, z psem przy nodze, do pozoranta. Krótko stoją, pozdrawiają się, podają sobie rękę i rozmawiają. Na znak sędziego żegnają się uderzeniem dłoni i przewodnik idzie dalej. Pozorant biegnie kawałek w kierunku przeciwnym, lecz odwraca się i podąża za przewodnikiem. Kiedy pozorant dobiega na odległość 1m następuje atak na przewodnika. Pies musi zatrzymać atak sprawnym chwytem. Podczas tego ćwiczenia pozorant próbuje jak najwcześniej zwabić psa i oddalić go od przewodnika, aby stal się mniej pewny siebie, aby nie ugryzł, pomimo wzbudzonej agresji, lub przynajmniej ugryzł jak najpóźniej za co odejmuje się punkty. Chwyt trwa 10s. Na znak sędziego przewodnik daje komendę do puszczenia i następną do przywołania psa.

Odszukanie i pilnowanie pozoranta:

Przewodnik z psem opuszcza teren egzaminu, podczas gdy pozorant, w sposób niezauważony, chowa się. Na znak sędziego wraca do wskazanego przez sędziego miejsca i na jego znak wysyła psa do przeszukania terenu. Sposób pracy psa jest dowolny, a jedynym celem jest odnalezienie pozoranta. Na placu stoi 6 kryjówek. Pies ma określony czas w zależności od wielkości terenu przeszukania. Pozorant stoi w kryjówce i ma przy sobie rewolwer. Podczas oszczekiwania sędzia daje sygnał dla przewodnika do zbliżenia się. Kiedy przewodnik zbliży się na odległość ok. 2m sędzia daje pozorantowi znak do ataku, który kończy się wystrzałem. Pies musi natychmiast chwycić i trzymać do czasu polecenia sędziego do puszczenia. Natychmiast po puszczeniu następuje drugi atak z wystrzałem, który zostaje zakończony na polecenie sędziego. Następnie przewodnik udaje do pozoranta, odbiera rewolwer i oddala się na odległość min. 3m. Następuje faza pilnowania pozoranta. Sposób pilnowania pozostawia się psu (może siedzieć obok, z tylu, niektóre psy próbują nawet biegać miedzy nogami pozoranta). Pozorant powoli opuszcza teren parkuru usiłując dwukrotnie dokonać ucieczki. Pies musi natychmiast zapobiec ucieczkom, a przewodnik wydaje komendy do puszczenia na znak sędziego. Na granicy parkuru sędzia daje znak do zakończenia ćwiczenia i przewodnik daje ponownie komendę do pilnowania. Następnie odnosi rewolwer i udaje się do psa, i czeka na znak sędziego do zabrania psa.

Pilnowania kosza:

Przewodnik bierze kosz, idzie do psa i idąc przy nodze do wskazanego miejsca zostawia kosz dając komendę do jego pilnowania, a sam udaje się do kryjówki. Na znak sędziego rozpoczyna się ćwiczenie. Pozorant próbuje zwabić psa jak najdalej od kosza, uśpić jego czujność i uwagę lub zwrócić uwagę na coś innego. Jeśli pies ugryzie pozorant może odciągnąć psa od kosza. Natomiast pies musi samodzielnie puścić i wrócić do pilnowania kosza. Pozorant podejmuje 3 próby. Jeśli ćwiczenie kończy się sukcesem sędzia daje znak do zabrania psa.

tekst: Karin Ahrens